Δευτέρα 14 Ιουλίου 2014

Νυχτερινή,Συνάντηση Γιγάντων.

Είναι κάτι βράδια, σαν το σημερινό καλή ώρα,που λέω θα φύγω.Δεν θα πάρω τίποτα μαζί μου παρά μονάχα τις αναμνήσεις μου.Θα αγοράσω για κάπου ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή και θα φύγω.
Ποιος σου λείπει απόψε και έχεις τάσεις φυγής καρδιά μου;
Εκείνος...εκείνος που απόψε λείπει σε ένα οχτάχρονο αγόρι με μάτια ίδια με τα δικά του.Εκείνος που απόψε λείπει σε μια μάνα όπως θα έλειπε σε κάθε μάνα το παιδί της.Εκείνος που κάνει μια αδερφή να σπαρταράει στα χέρια της δίδυμης της με μια τσαλακωμένη ζωγραφιά στα χέρια...
Πονούσε καρδιά μου.Επέλεξε να φύγει για να μην πονά και τους άλλους.
Είσαι σκληρό απέναντι μου...δεν αγαπάς...δεν αγαπούσες ούτε εκείνον ούτε έμενα.
Μη το λες αυτό...μη...
Μα δεν άφησες τα μάτια να κλάψουν.Δεν επέτρεψες στο σώμα να'ναι εκεί...στο στόμα να ψιθυρίσει ''Αντίο φίλε μου,σ' αγαπάω''.Στο χέρι να ακουμπήσει φευγαλέα τα μαλλιά...
Κάποιος έπρεπε να'ναι σκληρός καρδιά μου...Κάποιος έπρεπε να μας βγάλει από το αδιέξοδο.Να μας γλιτώσει.
ΔΕΝ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΓΛΙΤΩΣΟΥΜΕ.
Θέλαμε!Εκείνος ήθελε.Το ξες.
Το αρνούμαι.Φταις.
Μπορεί και να φταίω...μυαλό είμαι ξέρεις, πεζά λειτουργώ.Κάποιος έπρεπε να μας πάρει από εκεί όμως. Απο εκείνο το σπίτι με τα δεκάδες πρόσωπα μικρών και μεγάλων...Θυμάσαι;
Η καρδιά δεν ξεχνάει.
Ούτε το μυαλό καρδιά μου.
Βράδια σα το σημερινό,θέλω να'ναι κοντά μου.
Δεν μπορεί...αν μπορούσε θα ήτανε.
Τότε θέλω εγώ να τον βρω...Θέλω εγώ να πάω κοντά του...
Δεν γίνεται. Το ξες πως δεν γίνεται.Θα έρθει η ώρα.
Πότε?
Δεν ξέρω...Δεν ήρθε ακόμη το εισιτήριο με την ημερομηνία της αναχώρησης.Θα περιμένουμε κι άλλο.
Εδώ?
ΕΔΩ!
...μαζί...?
ΜΑΖΙ!
Καληνύχτα μυαλό μου.
Αχ,Καληνύχτα καρδιά μου!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου