Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014

Δισκάκι x,y στροφών

 Απόψε θα γράψω για κάτι προσωπικό.Και θα ζητήσω συγγνώμη από την αρχή γιατί δεν αφορά την δική μου,προσωπική ζωή!
 Αφορά τη ζωή δύο άλλων ανθρώπων που έχουν παίξει τεράστιο ρόλο στη ζωή μου.
 Αφήστε με να το αναδιατυπώσω καλύτερα αυτό...Μπορώ..
 Αφορά τη ζωή δύο άλλων ανθρώπων που τυχαίνει να με έχουν φέρει σε τούτη τη ζωή και κάπως έτσι,είναι και δικό μου αυτό το κείμενο αντί να'ναι μονάχα δικό τους.Κι όχι γιατί το γράφω εγώ μα γιατί η ζωή τους και η δική μου είναι άρρηκτα δεμένες από την θεά Μοίρα.

 Δείτε τώρα πως τα φέρνει η ζωή και φτάνουμε στο σημερινό μας παραλήρημα...
α.)Μια φίλη, μου μιλάει εχθές το απόγευμα για το ''Κασετόφωνο'' ένα άπαιχτο διαδικτυακό,καλά οργανωμένο,τεράστιο playlist για όλες τις ώρες,όλα τα γούστα,όλες τις εποχές.
β.)Περνώ το χθεσινό βράδυ και όλη την ημέρα σήμερα,παρέα με την προαναφερθέντα φίλη μου ακούγοντας λίστες από το ''Κασετόφωνο''.
γ.)Όπως είναι φυσικό,γυρνώ σπίτι και θέλω μουσική για συντροφιά.Οδεύω προς το Youtube και το κλείνω πριν ανοίξει καταλήγοντας που αλλού; Στο ''Κασετόφωνο''να επιλέγω τυχαία μια λίστα από την κατηγορία ''Ερωτικά''.
δ.)Οι ώρες περνάνε,παλιά και νέα κομμάτια γεμίζουν τους τοίχους γύρω μου και μου κρατούν συντροφιά όσο διαβάζω στη γωνιά μου ένα βιβλίο ΏΣΠΟΥ... έρχεται ένα συγκεκριμένο κομμάτι.Δεν είναι δακρύβρεχτο ούτε ακριβώς μελαγχολικό. Εμένα όμως με πιάνει μια συγκίνηση,μια κάποια θλίψη ρε'σεις!
ε.)Το τραγούδι αυτό είναι το κλασσικό κομμάτι πλέον,από την ακόμη πιο κλασσική τριλογία ταινιών ''Ο Νονός''-''The Godfather''.

 Και τώρα θα σας εξηγήσω το παραλήρημα μου.
 Οι γονείς μου, στη Γερμανία να πιάνουν συζήτηση,σχεδόν άγνωστοι μεταξύ γνωστών με την γενναία μαμά να ξεκινά τη συζήτηση....
 Δεν θυμάμαι καλά την ιστορία και ας την έχω ακούσει ήδη αρκετές φορές.Το θέμα είναι πως και οι δύο είδαν την ταινία ''Ο Νονός'' και συμφώνησαν στο πόσο τους άρεσε η μουσική του. Και η μαμά στην πρώτη ευκαιρία αγοράζει τον δίσκο.
 Φανταστείτε μια εποχή χωρίς ίντερνετ,χωρίς κινητά,χωρίς το σημερινό πεζό φλερτ.Μια εποχή,με Έλληνες μετανάστες στην Γερμανία όπου έπρεπε με κάποιο τρόπο να φέρεις το πρόσωπο εκείνο,πιο κοντά σου.Και ο μόνος τρόπος που σκέφτεσαι είναι να αγοράσεις εκείνο το δισκάκι x,y στροφών (συγγνώμη μητέρα,συγγνώμη πατέρα δεν θυμάμαι πόσες στροφές ήταν το δισκάκι σας)να το ακούς και να σκέφτεσαι τις δύο,τρεις κουβέντες που αντάλλαξες με έναν άνθρωπο που θέλεις δικό σου.
 Και βρίσκομαι στο σήμερα,το πεζό αυτό σήμερα το δικό μου και το δικό σας,να ακούω μουσική επιλεγμένη από τρίτους για'μένα και σε μια ερωτική λίστα να βρίσκω ΑΥΤΌ το τραγούδι.
 Το τραγούδι τους...
Ρε,μακάρι όλοι να'χουμε τα τραγούδια μας.
Μακάρι όλοι να μείνουμε και να κάνουμε οικογένειες με τον άνθρωπο εκείνον που θέλαμε έχοντας ανταλλάξει μερικές κουβέντες,μερικές γαλάζιες αλληλογραφίες.(Το έκαναν και αυτό έχω να τονίσω!)
Σήμερα έμαθα μητέρα και πατέρα,πως το τραγούδι σας,είναι ακόμη πιο ρομαντικό από ότι είχα φανταστεί.
Ευλογημένη αγάπη....

The GodFather-Soundtrack
Το αγαπητό πλέον Κασετόφωνο...
Ρομαντικό,βαρύ και ασήκωτο!